බුද්ධ දර්ශනය තුල දුක සැප ආදී ලෞකික දේවල් සඳහා පිලිගැනීමක් නැත. නමුත් අද බුද්ධ ආගම හෝ වෙනයම් ඇදහිල්ලක් කරන උදවිය දුක කියන පිලිගැනීමක සිටී. බුද්ධ දර්ශනයේ පෙන්නා ඇත්තේ දුක්ඛ සත්‍යය වන අතර එය රූප, වේදනා, සංඥා, සංඛාර, විඤ්ඤාන ආදී යම් ලෝක ස්වභාවයක් පැහැදිලි කිරීමක් විනා භෞතිකයේ පවතින්නක් නොවේ.
එහෙනන් දැන් මිනිස්සු කියන දුක මොකද්ද? ඒක තමයි තමන්ට (සම්මුති මම ) පාඩුවක් / අලාභයක් වුන වෙලාවට ඇතිකරගන්නා දෘෂ්ඨිවලය කියන නම.
දුක කියන එක කෙනාට සාපේක්ෂ වෙනව. උදාහරන විදියට පයින් යන එකාට බස් එකේ යන එක සැපක්, කාර් එකේ යන එකාට බස් එකේ යන එක දුකක්. තම තමන් හදා ගත්තු දෘෂ්ඨි.
විඤ්ඤානය නොහොත් සතා යමක් දැනගන්නා ආකාරය පැහැදිලි කිරීමක් දුක්ඛ සත්‍යය නොහොත් රූප, වේදනා, සංඥා, සංඛාර, විඤ්ඤාන වලින් දැක්වේ. නමුත් දුක යනු හදාගත්ත දෘෂ්ඨි වේ. එනම් මුලාවකි.
No comments:
Post a Comment